Όλοι, όταν ήμασταν μικροί ,είχαμε δει την «Ωραία Κοιμωμένη» και φυσικά είχαμε τρομάξει με την κακιά μάγισσα και την σκηνή με τον αργαλειό. Προσωπικά θεωρούσα, ότι επρόκειτο για μια από τις τρομακτικότερες σκηνές που είχα δει… Βέβαια μετά με βάλανε να δω το Jurassic Park και αναθεώρησα. Όπως και να’χει αυτή η ταινία είναι αφιερωμένη αποκλειστικά σε αυτήν που εμείς ξέρουμε ως κακιά μάγισσα, την Maleficent. Μας αποκαλύπτεται μια διαφορετική οπτική της πασίγνωστης ιστορίας και για πρώτη φορά η Disney εστιάζει στον κακό της υπόθεσης. Πρωτοείδα την ταινία κυριολεκτικά εν μέσω πανελληνίων, μετά την είδα εν μέσω εξεταστικής και κατέληξα στο συμπέρασμα, ότι την δεύτερη φορά την απόλαυσα σαφώς περισσότερο, αλλά μ’άρεσε και πιο πολύ.
Παρακολουθούμε την ζωή μιας πανέμορφης και καλόκαρδης αντισυμβατικής νεράιδας, της Maleficent (Angelina Jolie). Αντί για μικροσκοπικό σώμα και γυαλιστερά φτερά, έχει κέρατα και μαύρα, μεγάλα, δυνατά φτερά που την βοηθούν να πετάει πάνω από τα σύννεφα και να φυλάει τον τόπο της, που ονομάζεται Moors. Εκεί ζουν αρμονικά και μεταξύ τους και με την φύση πολλά περίεργα πλάσματα, από ανθρωπόμορφα δέντρα μέχρι και μικρά αστεία τερατάκια, όλα τους πανέμορφα. Ωστόσο, αυτός ο τόπος κινδυνεύει από τους ανθρώπους που σαν κατακτητές τον αντιμετωπίζουν ως ένα ακόμη κομμάτι γης που θα ικανοποιήσει την ιμπεριαλιστική τους δίψα. Η Maleficent, αφού έρθει αντιμέτωπη με την επίθεση του βασιλιά των ανθρώπων, μεταμορφώνεται στον τρομερότερο και τρομακτικότερο αντίπαλό τους. Δυστυχώς, όμως βιώνει την απόλυτη προδοσία και μετατρέπεται σε έναν άκαρδο δικτάτορα, καταστρέφοντας την ομορφιά των Moors και σπέρνοντας παντού το σκοτάδι και τον φόβο. Τυφλωμένη από την διάθεση για εκδίκηση καταριέται την Aurora (Elle Fanning), την κόρη του βασιλιά (Sharlto Copley), την ημέρα της βάπτισής της. Η κατάρα προστάζει το κορίτσι να τρυπηθεί από αργαλειό την ημέρα των δέκατων έκτων γενεθλίων του και να πέσει σε βαθύ ύπνο, από τον οποίο θα ξυπνήσει μόνο, όταν δεχθεί το φιλί της πραγματικής αγάπης. Ο βασιλιάς, για να την προστατέψει, την στέλνει στο δάσος να μείνει μαζί με τρεις νεράιδες. Δεν γνωρίζει ωστόσο πόσο κοντά στο παιδί βρίσκεται η Maleficent και με την σειρά της αυτή, δεν γνωρίζει τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εγγύτητα. Παρακολουθούμε, έτσι μια τελείως διαφορετική εκδοχή της γνωστής ιστορίας, η οποία εστιάζει στην πληγωμένη και σκληρή νεράιδα και όχι στην πανέμορφη, γλυκιά και τέλεια πριγκίπισσα (ΕΥΤΥΧΩΣ!).
Παρακολουθούμε την ζωή μιας πανέμορφης και καλόκαρδης αντισυμβατικής νεράιδας, της Maleficent (Angelina Jolie). Αντί για μικροσκοπικό σώμα και γυαλιστερά φτερά, έχει κέρατα και μαύρα, μεγάλα, δυνατά φτερά που την βοηθούν να πετάει πάνω από τα σύννεφα και να φυλάει τον τόπο της, που ονομάζεται Moors. Εκεί ζουν αρμονικά και μεταξύ τους και με την φύση πολλά περίεργα πλάσματα, από ανθρωπόμορφα δέντρα μέχρι και μικρά αστεία τερατάκια, όλα τους πανέμορφα. Ωστόσο, αυτός ο τόπος κινδυνεύει από τους ανθρώπους που σαν κατακτητές τον αντιμετωπίζουν ως ένα ακόμη κομμάτι γης που θα ικανοποιήσει την ιμπεριαλιστική τους δίψα. Η Maleficent, αφού έρθει αντιμέτωπη με την επίθεση του βασιλιά των ανθρώπων, μεταμορφώνεται στον τρομερότερο και τρομακτικότερο αντίπαλό τους. Δυστυχώς, όμως βιώνει την απόλυτη προδοσία και μετατρέπεται σε έναν άκαρδο δικτάτορα, καταστρέφοντας την ομορφιά των Moors και σπέρνοντας παντού το σκοτάδι και τον φόβο. Τυφλωμένη από την διάθεση για εκδίκηση καταριέται την Aurora (Elle Fanning), την κόρη του βασιλιά (Sharlto Copley), την ημέρα της βάπτισής της. Η κατάρα προστάζει το κορίτσι να τρυπηθεί από αργαλειό την ημέρα των δέκατων έκτων γενεθλίων του και να πέσει σε βαθύ ύπνο, από τον οποίο θα ξυπνήσει μόνο, όταν δεχθεί το φιλί της πραγματικής αγάπης. Ο βασιλιάς, για να την προστατέψει, την στέλνει στο δάσος να μείνει μαζί με τρεις νεράιδες. Δεν γνωρίζει ωστόσο πόσο κοντά στο παιδί βρίσκεται η Maleficent και με την σειρά της αυτή, δεν γνωρίζει τις συνέπειες που θα έχει αυτή η εγγύτητα. Παρακολουθούμε, έτσι μια τελείως διαφορετική εκδοχή της γνωστής ιστορίας, η οποία εστιάζει στην πληγωμένη και σκληρή νεράιδα και όχι στην πανέμορφη, γλυκιά και τέλεια πριγκίπισσα (ΕΥΤΥΧΩΣ!). 
Σκηνοθετεί ο Robert Stromberg, ο οποίος κανονικά εργάζεται στον τομέα των οπτικών εφέ και της διεύθυνσης παραγωγής. Μάλιστα, έχει προταθεί για όσκαρ και στους δύο τομείς και στην κατηγορία της διεύθυνσης παραγωγής έχει βραβευτεί και τις δύο φορές που ήταν υποψήφιος. Αυτή είναι η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα και είναι εξαιρετική, αν αναλογιστούμε, ότι ο άνθρωπος δεν έχει ξαναβρεθεί ποτέ πίσω από κάμερα! Γενικότερα, όμως έχει γίνει καλή δουλειά, γιατί όσοι το έχετε δει θα παρατηρήσατε, ότι υπάρχουν τρία διακριτά μέρη της ταινίας και περνώντας από το ένα στο άλλο σαφώς περνάμε σε διαφορετική ενότητα της ιστορίας αλλά σταδιακά φτάνουμε και στο αποκορύφωμα. Εν ολίγοις έχει μια ξεκάθαρη δομή. Μην περιμένετε πάντως τίποτα το φαντασμαγορικό, καθώς πρόκειται καθαρά και μόνο για παραμύθι.
Λάτρεψα την φωτογραφία! Μαγικά τοπία και πανέμορφα γαλήνια μέρη που μοιάζουν λες και βγήκαν από όνειρο, συμβάλουν σημαντικά στην παραμυθένια ατμόσφαιρα σε συνδυασμό και με τη μουσική επένδυση του James Newton Howard. Βέβαια αυτό που καθορίζει την μαγική ατμόσφαιρα είναι τα σκηνικά με το κάστρο και τις επιβλητικές κρεβατοκάμαρες, καθώς επίσης και τα πολύ ωραία κοστούμια (οσκαρική υποψηφιότητα για τα τελευταία). Όσο για το αν εμπεριέχονται περιττά κομμάτια μπορώ να απαντήσω θετικά. Παρόλο που η ταινία είναι μικρή σε διάρκεια, υπάρχουν αρκετές σκηνές που φλυαρούν. Ωστόσο, όπως είπα, είναι παραμυθάκι με ωραία εικόνα και κοστούμια! 
Επιπλέον θεωρώ, ότι ναι μεν η ιστορία προσεγγίζεται από άλλη οπτική γωνία, αλλά σε καμιά των περιπτώσεων ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας δεν μοιάζει με την τρομακτικότατη φιγούρα της Disney. Θα ήθελα ένα σαφώς πιο σκοτεινό έργο, με λιγότερο «εύκολο» σενάριο. Με το εύκολο εννοώ, ότι όλα μοιάζουν λες και γίνονται δια μαγείας, γνωριμίες, λύσεις προβλημάτων κ.τ.λ. Γι’αυτό και η ταινία δεν είναι κάτι παραπάνω από παραμυθάκι, αφού ακόμα και η κακιά της υπόθεσης παρουσιάζεται εμμέσως ως καλή. Για να υποστηριχθεί μια τέτοια προσέγγιση θα έπρεπε να έχουν εμβαθύνει περισσότερο στο ανθρώπινο κομμάτι της και να μην περιοριστούν στο να την δείχνουν να ρίχνει συνεχώς ξόρκια και να γελά σατανικά. Αλλά αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, σαφώς και η ταινία είχε επιτυχία, γιατί άρεσε αυτή η ιδέα στους θεατές. Απλώς θα ήθελα να δω έναν πραγματικά σατανικό, αλλά πληγωμένο, ανθρώπινο χαρακτήρα. 
Ερμηνευτικά ο μόνος που μου άρεσε πολύ ήταν ο Sam Riley, στον ρόλο του πιστού βοηθού της Maleficent, του Diaval. Η Angelina Jolie δεν με ξετρέλανε. Θεώρησα, ότι ήταν υπερβολικά «στημένη» και προσπαθούσε να φαίνεται ωραία για το κάθε πλάνο. Βεβαίως, σε ορισμένες σκηνές προς το τέλος της ταινίας με έπειθε ως «κακιά». Αλλά, για να είμαι δίκαιη, παραδέχομαι, ότι ήταν πολύ καλή στις σκηνές που περιελάμβαναν την σχέση της με την Aurora. Στις υπόλοιπες δεν μου έκανε εντύπωση. Ειδικά στις σκηνές με τον Sharlto Copley, τον βασιλιά Stefan, ήθελα να τραβήξω τα μαλλιά μου. Την έδειχναν σαν μοιραία, άβγαλτη και ευαίσθητη κοπελίτσα, ενώ αυτός ήταν εξαιρετικά αντιπαθής. Ίσως φταίει το γεγονός, ότι δεν είχαν την παραμικρή χημεία μεταξύ τους πριν γίνουν ορκισμένοι εχθροί! Αν όμως, εξετάσουμε μόνο του τον Sharlto Copley, αντιλαμβανόμαστε, ότι ήταν αρκετά καλός στον ρόλο του ματαιόδοξου βασιλιά. Τέλος η Elle Fanning ταίριαζε στον ρόλο της νεαρής πριγκίπισσας, αλλά η ερμηνεία της δεν ήταν κάτι παραπάνω από συμπαθητική .
Συνοψίζοντας: το «Maleficent» είναι ένα οπτικά και ατμοσφαιρικά πανέμορφο παραμύθι. Η σκηνοθεσία είναι πολύ καλή, αν αναλογιστούμε ειδικά, ότι είναι και η πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του Robert Stromberg. Τα οπτικά εφέ είναι εντυπωσιακά, καλή είναι και η μουσική επένδυση, αυτό όμως που ξεχωρίζει είναι η εκπληκτική φωτογραφία που μαγεύει με τα απίστευτα χρώματα και τοπία. Σε επίπεδο ατμόσφαιρας συμβάλουν σημαντικά τα σκηνικά και τα πολύ ωραία κοστούμια. Όμως, με ενοχλεί το σενάριο και ο χαρακτήρας της Maleficent που πλασάρεται ως κακιά μάγισσα, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Δεν συμπάσχεις, γιατί απλούστατα δεν νιώθεις τον πόνο και την ευαισθησία της. Εγώ προσπάθησα, αλλά δεν τα κατάφερα και ίσως να φταίει και η Jolie, που δεν με πείθει, παρά μόνο στις συγκινητικές σκηνές. Γενικά, σε επίπεδο καστ συμφωνώ με την επιλογή της Elle Fanning για τον ρόλο της πριγκίπισσας. Απ'όλους πιο πολύ μου άρεσε ο Sam Riley. Δείτε το, αλλά μην περιμένετε κάτι παραπάνω από ένα ωραίο, συγκινητικό, εναλλακτικό παραμυθάκι.
Πηνελόπη Χούνδρη
Facebook: https://www.facebook.com/tainiodifis
To trailer "Maleficent":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου