Αγαπάω τους σούπερ ήρωες και ειδικά τους Avengers! Δεν υπήρχε λοιπόν περίπτωση να μην έβλεπα το «Avengers: Age of Ultron» και να μην εξέφραζα την άποψή μου γι’αυτό. Ειδικά από την στιγμή που ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό. Πριν όμως πω το οτιδήποτε, θα αναφέρω σύντομα την υπόθεση αυτής της περιπέτειας των εκδικητών.
Οι Avengers προσπαθούν να ανακτήσουν το δόρυ του Loki, πάνω στο οποίο βρίσκεται το τεσεράκτιο. Το δόρυ αυτό έπεσε στα χέρια του κακοποιού Baron Wolfgang von Strucker (Thomas Kretschmann), ο οποίος είναι μέλος της οργάνωσης HYDRA και έχει την βάση του κάπου στην ανατολική Ευρώπη (δεν θυμάμαι ακριβώς που). Οι Avengers καταφέρνουν να ανακτήσουν το πολύτιμο αυτό αντικείμενο, το οποίο θα επιστρέψει στο Asgard μαζί με τον Thor (Chris Hemsworth). Προτού όμως συμβεί αυτό, δίνεται στον Tony Stark (Robert Downey Jr.) η ευκαιρία να μελετήσει το εξωγήινο αυτό αντικείμενο, γεγονός που οδηγεί τον προαναφερθέντα σε μια τρομερή ανακάλυψη. Εκμεταλλευόμενος τα νεοαποκτηθέντα δεδομένα, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα του οποίο απόλυτος και μοναδικός σκοπός θα είναι η διατήρηση της ειρήνης. Ωστόσο, αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι ο Ultron (James Spader), ο οποίος αποτελεί τεράστια απειλή για τον κόσμο και την ανθρωπότητα. Οι Avengers θα έρθουν αντιμέτωποι με την δυσκολότερη και σκληρότερη δοκιμασία τους μέχρι στιγμής, καθώς χρειαστεί να υπερασπιστούν για μια ακόμη φορά τον πλανήτη, προκειμένου όμως να έχουν την παραμικρή ελπίδα επιτυχίας, θα αναγκαστούν να ξεπεράσουν τα όρια τους τόσο σε προσωπικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο. 
Απ’ότι θα πρέπει να έχετε καταλάβει μέχρι στιγμής, είμαι φαν των superhero movies και ειδικά των ταινιών και των σειρών της Marvel. Είναι πάντοτε μεγάλες παραγωγές, καλοφτιαγμένες, με ωραία εφέ κ.τ.λ. Όμως, το βασικότερο όλων είναι ότι η συγκεκριμένη εταιρία σέβεται το κοινό της. Μπορεί οι μεταφορές των ηρώων των κόμικ να μην είναι απόλυτα ακριβείς, αλλά ποτέ σου δεν θα απογοητευτείς από την ανάπτυξη των χαρακτήρων και των διαφόρων σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους. Επιπλέον, υπάρχει μια απίστευτη δομή, όχι μόνο πίσω από την κάθε ταινία της συγκεκριμένης εταιρίας, αλλά και πίσω από το τεράστιο δίκτυο ηρώων που έχει καταφέρει να κατασκευάσει, σε αντίθεση με αντίστοιχες ταινίες άλλες εταιριών, οι οποίες με απογοήτευσαν σε όλους τους παραπάνω τομείς. Γενικότερα, αν γουστάρεις superhero movies θα προτιμήσεις μάλλον τις ταινίες της Marvel και ειδικά αυτές που μαζεύονται πολλοί ήρωες, όπως το X-Men και στην συγκεκριμένη περίπτωση, την δεύτερη ταινία των Avengers.
Όλοι το ξέραμε, ότι σε ορισμένους τομείς η ταινία θα έσκιζε. Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να επιβεβαιώσω, ότι όντως αυτό συνέβη. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στα, για μια ακόμη φορά, εκπληκτικά εφέ, την εξαιρετική παραγωγή και το πάρα πολύ καλό soundtrack. Οι σκηνές μάχης θα σας κάνουν να ανατριχιάσετε και σε συνδυασμό με την μουσική θα σας προκαλέσουν ταχυπαλμία. Δεν ξέρω αν η ταχυπαλμία μου οφειλόταν εν μέρει στο ότι έψαχνα μέσα στο σκοτάδια το δαχτυλίδι μου, που έπεσε στο μπροστινό ζευγάρι... Όμως κάποιες από τις σκηνές που είδα πραγματικά με άφησαν με το στόμα ανοιχτό.
Ωραία όλα αυτά, αλλά μεταξύ μας το περιμέναμε, ότι τουλάχιστον σε όλους τους παραπάνω τομείς δεν μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα λιγότερο. Το σημείο, όμως, που κατά την άποψη μου εκτοξεύει το επίπεδο της ταινίας είναι το σενάριο. Σκεφτείτε, ότι υπάρχουν ήδη για τον κάθε ηρώα τουλάχιστον δύο αυτόνομες ταινίες, στις οποίες οι σεναριογράφοι είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν πολλές πτυχές του αντίστοιχου χαρακτήρα. Προηγήθηκε και η πρώτη ταινία με όλους τους Avengers, όπου είδαμε τους ήρωες να αλληλεπιδρούν και να αναπτύσσουν σχέσεις και μεταξύ τους. Περάσανε και από μια φοβερή δοκιμασία, η οποία τους έφερε ακόμα πιο κοντά σαν ομάδα, οπότε θα ήταν απολύτως λογικό αν σε αυτή την ταινία η σχέση των ηρώων και η δυναμική της ομάδας πέρναγε σε ανώτερο επίπεδο. Δεν φανταζόμουν ωστόσο, ότι θα ανακαλύπταμε σε τέτοιο βαθμό τους χαρακτήρες. Αυτό το λέω, γιατί θα διαπιστώσετε, ότι υπάρχει φοβερή ανάπτυξη κρυφών πτυχών τους και μάλιστα εδώ μοιάζουν πιο ανθρώπινοι και ευάλωτοι από ποτέ. Αναπτύσσονται νέες σχέσεις, ενώ μετασχηματίζονται και οι ήδη υπάρχουσες. Ακριβώς αυτό το κομμάτι με κέρδισε. Πέραν όμως αυτού, θα ήταν άδικο να μην αναφέρω και το πόσο καλό είναι το διαλογικό κομμάτι. Πραγματικά θα ακούσετε κάποιες φοβερές ατάκες ενώ πλέον θα τους βλέπετε σαν σύνολο, παρά σαν ξεχωριστούς ήρωες. 
Το σενάριο όμως και οι χαρακτήρες δεν θα ήταν τίποτα το τρομερό, αν οι ηθοποιοί που τους υποδύονταν δεν τους αντιμετώπιζαν με τον κατάλληλο τρόπο. Μιλώντας πάντοτε στο πλαίσιο του είδους της ταινίας, μπορώ να πω ότι όλοι τους ανεξαιρέτως ήταν φοβεροί! Ξεκινώ από τον καυστικά ειρωνικό, αλλά απίστευτα απολαυστικό Robert Downey Jr. στον ρόλο του Tony Stark. Χωρίς αυτόν οι Εκδικητές θα έχαναν πολύ… Συνεχίζω με τον Chris Hemsworth στον ρόλου του Thor, ο οποίος παραμένοντας ισχυρός και γοητευτικός, προσδίδει ένα αναπάντεχο βάθος στον χαρακτήρα του, καθιστώντας τον πιο προσιτό και ανθρώπινο. Ο Mark Ruffalo στον ρόλο του Bruce Banner εξακολουθεί να είναι ο πιο προσιτός και αγαπητός χαρακτήρας, ενώ παράλληλα φαίνεται να ανοίγεται σε αυτήν την ταινία και να συνδέεται ακόμα περισσότερο με την ομάδα. Ακολουθεί, ίσως ο πιο ξενέρωτος ήρωας από όλους, ο Chris Evans στον ρόλο του Captain America, ο οποίος καταφέρνει ευτυχώς να σε κάνει να γελάσεις, ενώ προσδίδει έναν παλαιομοδίτικο, ευγενή και βαθύτατα ηθικό τόνο στην ομάδα αυτή. Η Scarlett Johansson ως Black Widow και ο Jeremy Renner ως Hawkeye, μοιάζουν πιο ανθρώπινοι και ευάλωτοι από ποτέ, ενώ παράλληλα εξακολουθούν να είναι απολαυστικά badasses. Έχοντας λοιπόν πει δύο λόγια για τους ήδη γνωστούς χαρακτήρες, προχωρώ στις νέες προσθήκες του καστ της ταινίας. Από αυτούς τα δίδυμα Maximoff, ο Quicksilver (Aaron Taylor-Johnson) και η Scarlet Witch (Elizabeth Olsen), αν και τραγικά πρόσωπα, αρχίζουν να σε πείθουν ύστερα από την μέση της ταινίας και σε κερδίζουν προς το τέλος. Από την άλλη ο Vision, αν και μου άρεσε, θεωρώ, ότι θα αναπτυχθεί περισσότερο σαν χαρακτήρας στις επόμενες ταινίες, οπότε το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι μου απόλαυσα πραγματικά τη μικρή γεύση που πήραμε. Φυσικά, για το τέλος άφησα τον χαρακτήρα που με ξάφνιασε περισσότερο από όλους, τον Ultron, στον οποίο δάνειζε την φωνή του ο James Spader. Ο Ultron θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια διεστραμμένη και καταστροφική εκδοχή του Tony Stark.Προσωπικά θεώρησα, ότι ο Spader έκανε φοβερή δουλειά... Για να καταλάβετε μάλιστα, το πόσο καλός ήταν, θα σας αποκαλύψω, ότι, όταν ολοκληρώθηκε η ταινία, όλο το καστ τον χειροκρότησε για την ερμηνεία του...
Πηνελόπη Χούνδρη
IMDb: http://www.imdb.com/title/tt2395427/?ref_=ttmd_md_nm
Facebook: https://www.facebook.com/tainiodifis?fref=ts
To trailer του "Avengers: Age of Ultron":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου