Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

The Grand Budapest Hotel (2014)





Πολλοί εκφράζουν την δυσπιστία τους για την επιτυχία του «The Grand Budapest Hotel» και μάλιστα με ρωτάνε αν όντως άξιζε τις 9 οσκαρικές υποψηφιότητες. Πριν αναφέρω το οτιδήποτε θέλω να ξεκαθαρίσω, ότι ο Wes Anderson πρόκειται για έναν άκρως ιδιαίτερο, ευαίσθητο και ευφυή σκηνοθέτη. Αν έχετε δει και τις προηγούμενες ταινίες του, σίγουρα το έχετε αντιληφθεί. Ωστόσο αυτή η ταινία είναι πραγματικά ένα είδος από μόνη της και ίσως να αποτελεί και το πιο λαμπερό διαμάντι της συλλογής του Wes Anderson.  Για να μη μακρηγορώ… ναι η ταινία αξίζει και τις 9 υποψηφιότητες και μάλιστα αποτελεί ένα από τα φαβορί σε αρκετές από τις κατηγορίες που είναι υποψήφια. Εξάλλου δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι ένα χρόνο μετά την αρχική κυκλοφορία της στις κινηματογραφικές αίθουσες, επανακυκλοφορεί από την περασμένη Πέμπτη. Έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε μια ταινιάρα σε οθόνη κινηματογραφικών διαστάσεων. Μην τη χάσετε... 

Η ταινία αφορμάται από την αφήγηση ενός συγγραφέα (Tom Wilkinson), σχετικά με την έμπνευση που του παρείχε η ιστορία του M.Gustave και του Zero, με φόντο το κάποτε δοξασμένο Grand Budapest Hotel,  στο οποίο και διαμένει. Ο νεαρός, τότε, συγγραφέας (Jude Law) μαθαίνει από τον ρεσεψιονίστ,  τον M. Jean (Jason Schwartzman), ότι ο Zero Moustafa (F. Murray Abraham), είναι ο ιδιοκτήτης του Grand Budapest. Έτσι όταν ο ιδιοκτήτης, βλέπει το πραγματικό ενδιαφέρον του νεαρού συγγραφέα, αρχίζει να του αφηγείται για τα πρόσωπα που σημάδεψαν την ιστορία του ξενοδοχείου. Όταν ο ίδιος ήταν νέος (Tony Revolori) είχε την θέση του lobby boy του ξενοδοχείο και την τύχη να εργαστεί υπό τις εντολές του λαμπρού Monsieur Gustave (Ralph Fiennes), του πιο ξακουστού θυρωρού ξενοδοχείου που είχε υπάρξει. Η ταινία ακολουθεί τις περιπέτειες και την πολύ όμορφη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ τους. Με σημείο έναρξης την Δημοκρατίας της Zubrowka και μεταξύ πρώτου και δεύτερου παγκόσμιου πολέμου, εισερχόμαστε στον ιδιαίτερο κόσμο του M. Gustave, αυτού του ιδιαίτερου και άλλης εποχής ανθρώπου. Ξεκινά λοιπόν, ένα τρελό και διασκεδαστικότατο ταξίδι που με συνοδοιπόρους των δύο φίλων, τον μπάτλερ Serge X. (Mathieu Amalric), τον αντιπαθέστατο Dmitri (Adrien Brody), γιο της πελάτισσας και φίλης του M. Gustave, Madame D. (Tilda Swinton), του δικηγόρου Deputy Kovacs (Jeff Goldblum) και πολλών άλλων μοναδικών χαρακτήρων, μας συνεπαίρνει και μας ξαφνιάζει. Σε μια φανταστική χώρα, μια διαθήκη θα αλλάξει καθοριστικά την ζωή πολλών ανθρώπων και θα οδηγήσει στις πιο απίστευτες καταστάσεις… Όλα αυτά μέσα από την φανταστική και μαγευτική ματιά του Wes Anderson.

Μιλάω ειλικρινά, όταν σας λέω, ότι η συγκεκριμένη ταινία αν και μοιάζει με τις υπόλοιπες του σκηνοθέτη, αποτελεί ένα είδος από μόνη της! Ο μεγαλοφυής Wes Anderson, μας δίνει ένα περίεργα φανταστικό έργο. Η σκηνοθεσία, όπως ήταν αναμενόμενο είναι εξαιρετική, το πάντα λειτουργούν ρολόι και το αποτέλεσμα είναι μια δυνατή ταινία, αμάλγαμα κωμωδίας, περιπέτειας και δράματος. Κάθε σκηνή έχει σκοπό και λόγο ύπαρξης, όπως και κάθε χαρακτήρας. Ο κόσμος που μας παρουσιάζεται, μακρινός εκ πρώτης όψεως, αλλά κοντινός, ύστερα από μια ουσιαστικότερη ερμηνεία, είναι άψογα κατασκευασμένος, ικανοποιώντας τις προσταγές του πραγματικά πρωτότυπου σεναρίου, το οποίο έχει επιμεληθεί ο ίδιος ο Anderson. Έχεις την αίσθηση, ότι ο περιβάλλον εξωτερικός κόσμος βρίσκεται σε σμίκρυνση, ενώ όταν βρισκόμαστε σε εσωτερικούς χώρους τα πάντα μοιάζουν γιγαντιαία. Και αυτό είναι ένα μονάχα από τα άπειρα στοιχεία που μαρτυρούν την φαινομενική δουλειά που έγινε σε επίπεδο διεύθυνσης παραγωγής (και φωτογραφίας).  Φοβερά είναι και τα κοστούμια και το μακιγιάζ, ενώ η μουσική ταιριάζει ιδανικά στο ύφος της ταινίας. Ωστόσο οι δύο καθοριστικότεροι παράγοντες είναι η φωτογραφία και το μοντάζ. Ξέρουμε την ιδιαίτερη οπτική του σκηνοθέτη και πραγματικά, χωρίς άψογη δουλειά στους δύο αυτούς τομείς, το αποτέλεσμα θα μπορούσε εύκολα να είναι ανιαρό και επίπεδα κατώτερο. Η απίστευτη συμμετρία και τα εκπληκτικά πλάνα, σε υποβάλουν στην ατμόσφαιρα και το κλίμα της ταινίας. Τέλος, και το μοντάζ είναι εκπληκτικό, καθώς υπάρχει συνοχή, ροή, ένταση και γρήγορος ρυθμός σε μια ταινία που θα ήταν πολύ εύκολο να κάνει "κοιλιά".

Όσο για το σενάριο, σηκώνω τα χέρια ψηλά! Όπως μάλλον καταλάβατε, δυσκολεύτηκα ιδιαιτέρως να κάνω μια σύνοψη της υπόθεσης της ταινίας προσπαθώντας και να μην αποκαλύψω σημαντικά κομμάτια της και να σας δώσω να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται… Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά πραγματικά δεν μπορεί να γίνει περιγραφή του ποια ακριβώς είναι η ιστορία. Πρόκειται για ένα άκρως εξωπραγματικό, τρελό, έξυπνο, δομημένο και οργανωμένο με τρόπο ιδιαίτερο, φυσικά, σενάριο! Εξάλλου δεν επρόκειτο να ήταν κάτι λιγότερο από ξεχωριστό και μεγαλοφυές, εφόσον το έχει επιμεληθεί ο Wes Anderson. Εκπληκτική και άκρως ταιριαστή είναι η μουσική επένδυση που καταφέρνει να μας μεταφέρει απόλυτα στο περίεργο και ανεπανάληπτο κλίμα της ταινίας. Ο συνθέτης Alexandre Desplat βρίσκεται με διπλή υποψηφιότητα στην κατηγορία της καλύτερης μουσικής επένδυσης για την δουλειά του εδώ και στο «The Imitation Game»

Κατά την διάρκεια της ταινίας παρακολουθούμε διάφορους χαρακτήρες, τους οποίους υποδύονται ταλαντούχοι και γνωστοί ηθοποιοί. Αυτό που λατρεύω με τις ταινίες του συγκεκριμένου δημιουργού είναι, ότι, πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές. Όλοι οι χαρακτήρες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πλοκή, κάτι που οδηγεί ηθοποιούς, όπως ο Willem Dafoe, ο Harvey Keitel, ο Bill Murray και ο Edward Norton, να αναλαμβάνουν ρόλους ακόμη και αν εμφανίζονται για 2 λεπτά! Και όλοι όσοι έχω αναφέρει, συνολικά, από την αρχή του κειμένου μέχρι και την Saoirse Ronan παίζουν πολύ καλά. Φυσικά ξεχωρίζει ο Ralph Fiennes, σε ένα ξεκάθαρα ιδιαίτερο και διαφορετικό ρόλο. Μας έχει αποδείξει τις υποκριτικές του ικανότητες μέσα από μια τεράστια γκάμα εξαιρετικών και φαινομενικά αντίθετων ερμηνειών. Ωστόσο εδώ, αποδεικνύει, ότι μπορεί να είναι εξίσου μεγαλοφυής και σε πιο κωμικούς ρόλους! Θα συμπεριελάμβανα την ερμηνεία του στις καλύτερες της χρονιάς. Τέλος, πολύ καλοί είναι, κλασικά, οι Bill Murray, Tilda Swinton και Jeff Goldblum, αν και παίζουν μονάχα σε λίγες σκηνές.

Συνοψίζοντας: To «The Grand Budapest Hotel» αποτελεί μια από τις πιο ιδιαίτερες, μοναδικές, έξυπνες και ωραίες ταινίες που έχω δει τελευταία. Τοποθετείται σε έναν φανταστικό κόσμο, τον οποίο κατασκευάζει ο φοβερός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Wes Anderson. Βεβαίως ο υπέροχος αυτός κόσμος παίρνει ζωή χάρη στο εκπληκτικό έργο που έχει γίνει σε επίπεδο διεύθυνσης παραγωγής, κουστουμιών και κυρίως σκηνικών! Πραγματικά σε εισάγουν με φοβερό τρόπο στον κόσμο του M. Gustave, του Zero και του Grand Budapest Hotel! Φυσικά ο καλύτερος τρόπος να αναδειχθεί ένας τέτοιος μαγικός κόσμος είναι η φωτογραφία. Όπως και στις άλλες ταινίες του Anderson, έτσι και εδώ κυριαρχούν τα απίστευτα συμμετρικά πλάνα και οι πανέμορφες, γεμάτες χρώμα εικόνες. Το άκρως όμορφο, γεμάτο και περίεργο σενάριο, σε συνδυασμό και με την αναλόγως χαρακτηριζόμενη μουσική επένδυση, θα σας δημιουργήσουν υπέροχα συναισθήματα! Και σε όλα αυτά προστίθενται και οι πολύ καλές ερμηνείες όλου του καστ, με αποκορύφωμα αυτήν του Ralph Fiennes. Εν ολίγοις, πρόκειται για ένα ακόμη διαμάντι του Anderson, που απευθύνεται σε κοινό με ιδιαίτερα γούστα ή απλά λάτρεις του διαφορετικού και του ωραίου. Σαφώς αξίζει και τις 9 υποψηφιότητες (ας εξετάσουμε και τους τομείς που είναι υποψήφια) και τον χρόνο σας!




Πηνελόπη Χούνδρη




To trailer του "The Grand Budapest Hotel":


To soundtrack του "The Grand Budapest Hotel":


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου