Πρόκειται για την κινηματογραφική
μεταφορά της πασίγνωστης ιστορίας του Νώε και της κιβωτού που έχτισε, δια
χειρός Darren Aronofsky.
Αν και θαυμάζω ιδιαιτέρως το σκηνοθετικό του έργο, όπως επίσης και πολλούς από
τους ηθοποιούς, όταν η ταινία είχε κυκλοφορήσει επέλεξα να μην την
παρακολουθήσω, καθότι είχα ακούσει εξαιρετικά πολλά αρνητικά σχόλια και η
βαθμολογία στο imdb ήταν κάτω του μετρίου. Εξαιτίας της πιθανής απογοήτευσης,
την άφησα στην άκρη για να την δω κάποια στιγμή, όταν πλέον δεν θα σκεφτόμουν ό,τι μου είχα ακούσει από άλλους. Αυτό λοιπόν
έγινε πριν από λίγες μέρες, όταν αντιλήφθηκα ότι την είχε στο nova demand. Αφού δεν υπήρχε
κάποια άλλη ταινία να δούμε, την βάλαμε, την είδαμε και μπορώ να πω πως
ξαφνιάστηκα αρκετά!
Η συγκεκριμένη ταινία, ξεκινά
εξηγώντας την απαρχή της γης και της ανθρώπινης ύπαρξης. Τα πρώτα πέντε
τουλάχιστον λεπτά είναι αφιερωμένα σε αυτήν την εξιστόρηση. Περιληπτικά εκεί
που καταλήγουμε είναι ότι οι άνθρωποι, οι απόγονοι του Κάιν (που είχε σκοτώσει
τον αδερφό του τον Άβελ) είναι πληγή για τον πλανήτη και την ύπαρξη ζωής
γενικότερα. Ο Noah (Russell Crowe) ήταν ο τελευταίος
απόγονος του Σηθ (αδελφός του Κάιν και του Άβελ) και διέφερε σημαντικά από τους
απογόνους του Κάιν, αφού σεβόταν την πλάση γύρω του, την ζωή, την φύση και
ζούσε αρμονικά μέσα στο φυσικό περιβάλλον. Η
οικογένειά του αποτελούνταν από την γυναίκα του, την Naameh (Jennifer Connelly), τον μεγάλο του
γιο, τον Shem (Douglas Booth), τον μεσαίο του γιο
τον Ham (Logan Lerman),
τον μικρότερο όλων, τον Japheth (Leo McHugh Carroll) και την Ila (Emma Watson), την οποία είχαν «υιοθετήσει». Παππούς του Νώε ήταν ο
γνωστός Methuselah (Anthony Hopkins). Η ταινία καλύπτει
μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο που ξεκινά λίγο πριν ο Νώε λάβει την εντολή να
κατασκευάσει την κιβωτό και έτσι έχουμε την δυνατότητα να τον δούμε και μονάχα
σαν άνθρωπο, όσο ακόμα δεν κουβαλά την ευθύνη της θεϊκής αποστολής. Μεγαλύτερο εμπόδιο για τον Νώε θα
είναι ο Tubal-cain (Ray Winstone), ο ηγέτης των
ανθρώπων. Αναφέρομαι στην υπόθεση πολύ επιφανειακά προκειμένου να μην αποκαλύψω
τις πιο περίεργες και ενδιαφέρουσες πτυχές τις ταινίας. Επιπλέον υπάρχει
περίπτωση να σας προδιαθέσω αρνητικά, αν κάνω εκτενέστερη αναφορά, οπότε
ολοκληρώνω εδώ με τα της υπόθεσης. 
Όταν μιλάμε για ταινία του Darren Aronofsky δεν είναι δυνατόν
να μην αναφερθούμε στην ιδιαίτερη σκηνοθετική του ματιά. Ανεξάρτητα με το αν η
ταινία είναι καλή ή όχι, πρέπει να ομολογήσω ότι για μια ακόμη φορά ο κύριος
παραδίδει μια εξαιρετική σκηνοθετικά ταινία με φοβερή φωτογραφία. Από την αρχή
μέχρι το τέλος όλα είναι επιμελημένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ενώ
καινοτομεί καθώς επιλέγει να γυρίσει την ταινία με τρόπο οικολογικό (πολλά
γυρίσματα έγιναν συγκεκριμένες ώρες για να προλάβουν το φως ή το σκοτάδι). Σε
γενικές δηλαδή γραμμές η σκηνοθεσία σε συνάρτηση με την φωτογραφία (και κάτι
ακόμα στο οποίο θα αναφερθώ μετά) νομίζω πως ήταν τα εξέχοντα και άριστα
στοιχεία της ταινίας. Αυτό που επίσης λάτρεψα ήταν οι τοποθεσίες (Ισλανδία) που
γυρίστηκαν πολλές σκηνές, ενώ αρκετά καλά ήταν και τα ειδικά εφέ. Αυτό όμως
που δεν με ξετρέλανε ήταν το στοιχείο πολιτισμού που προσέθεσε ο σκηνοθέτης και
εν μέρει σεναριογράφος, στην ταινία. Δηλαδή δεν είναι δυνατόν σε αυτή τη
χρονολογία να υπάρχουν τέτοια ρούχα (όλοι φόραγαν παντελόνια) και τέτοια
τεχνολογία σε επίπεδο κατασκευών. Δεν μου χαλάει ωστόσο την αισθητική της ταινίας,
καθώς προφανώς ήθελε να γυρίσει μια δικιά του ερμηνεία πάνω στην συγκεκριμένη
ιστορία, επομένως μπορεί να κάνει ό,τι ο ίδιος θέλει. Απλώς θεώρησα, ότι έπρεπε
να το πω γιατί σε ορισμένους (συμπεριλαμβανομένου και του ατόμου με το οποίο
παρακολούθησα την ταινία) αυτά τα ανάμεικτα στοιχεία από διάφορες χρονικές
περιόδους δεν αρέσουν. 
Τώρα φτάσαμε στο πιο περίεργο
κομμάτι της ταινίας, το σενάριο, το οποίο καθορίζει αν θα σου αρέσει η ταινία ή
όχι. Αν και όπως είπαμε η ταινία αφορά την γνωστή σε όλους μας ιστορία, έχει
πολλά πρόσθετα στοιχεία, τα οποία την καθιστούν ερμηνεία της ιστορίας από την
σκοπιά του σκηνοθέτη και σεναριογράφου, καθώς τα «λάθη» που βλέπουν κάποιοι
είναι εσκεμμένα και εξυπηρετούν στο να παρουσιάσουν καλύτερα αυτό που επιθυμεί ο
σκηνοθέτης. Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα, όποιος δει την ταινία θα
συνειδητοποιήσει πόση ένταση υπάρχει σε αρκετά σημεία. Οι άνθρωποι
παρουσιάζονται σαν ζώα με όπλα, αιμοβόροι, εγωιστές, χωρίς σεβασμό απέναντι
στην φύση, το περιβάλλον και την ζωή γενικότερα. Μια άμυαλη απαίδευτη μάζα που
λειτουργεί με βάση τα κατώτερα ένστικτά της. Σε ορισμένες σκηνές ανατρίχιασα
και αηδίασα πραγματικά με τον τρόπο που παρουσιάζονται οι άνθρωποι. Εξάλλου
αυτός ήταν και ο σκοπός της ταινίας. Ξεκινώντας από μια ιστορία γνωστή σε όλους
μας προβάλλονται πολλά σημαντικά θέματα σε πολλά επίπεδα. Ίσως το έργο αυτό να είναι η ανάγκη
του σκηνοθέτη, να εκφράσει την άποψη του για την ανθρώπινη φύση και πως αυτή
ευθύνεται για την καταστροφή, όχι μόνο του περιβάλλοντος, αλλά σε γενικότερο
επίπεδο. 
Πριν αναφέρθηκα σε ορισμένα
άριστα στοιχεία της ταινίας, από τα οποία δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει η
εκπληκτική ερμηνεία του Russell Crowe.
Ο οικογενειάρχης, φυσιολάτρης και θεοσεβούμενος Νώε καταλήγει σε απίστευτα
σκληρό, μισάνθρωπο, δογματικό και δυστυχισμένο άνθρωπο. Η μετάβαση αυτή γίνεται
αισθητή στον θεατή καθ'όλη την διάρκεια της, ενώ είναι ορατή ακόμα και στο πρόσωπο και το σώμα του ηθοποιού. Πραγματικά εξαιρετικός ο Crowe ως Νώε. Καλή
είναι και η ερμηνεία της Jennifer Connelly
με αποκορύφωμα ένα υστερικό ξέσπασμα, ενώ αυτός που επίσης ξεχωρίζει ως
αιμοβόρος, αηδιαστικός απόγονος του Κάιν είναι ο Ray Winstone. Αξιοπρεπέστατες
είναι και οι ερμηνείες των Emma Watson
(Ila) και Logan Lerman (Ham). Φυσικά πρέπει να αναφερθούμε και
στον Anthony Hopkins
που υποδυόταν τον Μαθουσάλα, ο οποίος συμπλήρωνε με πολύ ωραίο τρόπο το
ενδιαφέρον καστ της ταινίας. .jpg)
Συνοψίζοντας; To «Noah» είναι μια πολύ
ιδιαίτερη ταινία. Αρχικά θα θεωρήσεις, ότι βλέπεις μια απίστευτη αποτυχία, καθώς
όμως περνά η ώρα και βλέπεις την ιστορία να ξετυλίγεται αρχίζεις να
καταλαβαίνεις την οπτική γωνία του σκηνοθέτη. Παράλληλα η φωτογραφία και η
σκηνοθεσία θα σε κάνουν να λατρέψεις την εικόνα που παρακολουθείς, ενώ σε μερικές
σκηνές θα ανατριχιάσεις. Οι ερμηνείες σε κάνουν να αντιμετωπίσεις τους
χαρακτήρες ως πραγματικούς ανθρώπους, ενώ ταυτόχρονα ανεβάζουν σε επίπεδο την
ταινία. Ωστόσο το περίεργο σενάριο θα προβληματίσει αρκετούς, θα απογοητεύσει
πολλούς, ενώ θα αρέσει σε πολύ λίγους από εμάς. Εν ολίγοις πρόκειται για μια
ιδιαίτερη ταινία, που σίγουρα δεν την βλέπεις για να διασκεδάσεις αλλά για να
προβληματιστείς και να απολαύσεις κάτι οπτικά πανέμορφο. Την προτείνω μόνο σε
όσους θέλουν να την δουν ακόμα και μετά από αυτά που είπα και σε όσους θα την
επιλέξουν έχοντας συνειδητοποιήσει περί τίνος πρόκειται... εμένα πάντως μου
άρεσε πολύ!
Πηνελόπη Χούνδρη
Facebook: https://www.facebook.com/tainiodifis
To trailer του "Noah":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου