Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

The Drop (2014)



Βλέποντας και μόνο το όνομα του Tom Hardy στην λίστα του cast της ταινίας αποφάσισα να πάω να δω τελικά το "The Drop", σε σκηνοθεσία Michael R. Roskan (Bullhead). 

Η ταινία αφορά τον Bob Saginowski (Tom Hardy), ο οποίος φαίνεται να είναι απλώς ένας μπάρμαν σε ένα ακόμη μπαρ του Μπρούκλιν, που τα βράδια λειτουργεί ως σημείο κράτησης του χρήματος που "ξεπλένει" η ιδιοκτήτρια εγκληματική ομάδα της επιχείρησης. Η υπόθεση έχει ως εξής: ο Bob γνωρίζει εξαιτίας ένας τυχαίου συμβάντος την Nadia.  Από την στιγμή αυτή κι έπειτα αλλάζει η ζωή του (το ρήμα αυτό δεν πολύ ταιριάζει αλλά αν χρησιμοποιήσω άλλο ρήμα θα κάνω spoil) και οι «υποχρεώσεις» του στην «δουλειά» αρχίζουν να αυξάνονται και να γίνονται όλα και μεγαλύτερες. Ο Hardy πλαισιώνεται από τον James Gandolfini (αυτή είναι η τελευταία του ταινία) που υποδύεται τον ξάδερφό του και τη Noomi Rapace, ως Nadia.

Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει τα περί της πλοκής, καταλαβαίνει κανείς, ότι από σεναριακή άποψη η ταινία δεν λέει πολλά. Αντιθέτως μπορώ να πω ότι αυτή η ταινία έγινε κυριολεκτικά από το τίποτα. Ένα πολύ απλό σενάριο, που σου επιφυλάσσει κάποιες εκπλήξεις κατά το τελευταίο τέταρτο. Όμως έστω ότι η ταινία ήταν λίγο μεγαλύτερη,  δεν θα μπορούσε να "κρατήσει" τον θεατή. 

Ωστόσο υπάρχει κάτι που καθιστά την ταινία καλή… και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο εκπληκτικός Tom Hardy. Αυτός ο άνθρωπος είναι φαινόμενο! Ανάλογα με την ταινία στην οποία παίζει, αλλάζει τόσο πολύ,  ώστε προσαρμόζεται στα μέτρα του εκάστοτε ρόλου του. Εδώ βλέπουμε έναν Hardy αγνώριστο! Από το περπάτημα μέχρι και την εξαιρετική αμερικανική προφορά του (για όσους δεν το γνωρίζουν είναι Άγγλος) σε πείθει! Σε πείθει ότι είναι ένας ακόμη ανθρωπάκος του σωρού, μέτριος, τίποτα το σπουδαίο, που ίσα επιβιώνει. Είναι από αυτούς τους ανθρώπους που δεν ζουν πραγματικά, απλώς επιβιώνουν, ο απείρως cool guy που δεν αγχώνεται, ούτε αιφνιδιάζεται ή εκπλήσσεται με τίποτα και με κανέναν. Λακωνικός και ολιγαρκής. Ουσιαστικά ο Hardy αποδεικνύει για άλλη μια φορά το ποσό μεγάλος ηθοποιός είναι! Ελπίζω να συνεχίσει να παίζει για καιρό ακόμα, απλά και μόνο για να τον παρακολουθούμε να μεταμορφώνεται σε τελείως διαφορετικούς ανθρώπους αναλόγως τις επιταγές του εκάστοτε ρόλου.


Οι υπόλοιποι ηθοποιοί στέκονται αξιοπρεπώς, αλλά δεν έχουν στην διάθεση τους αρκετό χρόνο για να φανεί ο χαρακτήρας τους, ώστε να σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Για τον James Gandolfini μόνο, θέλω να πω πως αποδεικνύει ότι ο πραγματικά καλός ηθοποιός δέχεται και δευτεραγωνιστικούς ρόλους, καθώς γνωρίζει ότι αυτοί είναι εξίσου και καμία φορά περισσότερο σημαντικοί, μα και αναγκαίοι από τους πρωταγωνιστικούς. Συμπληρώνει έτσι την ταινία με πολύ ωραίο τρόπο. Ήταν πολύ καλός ο "Cousin Marv"!

Από σκηνοθετική άποψη πάλι η ταινία δεν εκπλήσσει. Δεν βλέπουμε κάτι καινούργιο ή πρωτοποριακό. Μια σίγουρα καλογυρισμένη ταινία, για να μην παρεξηγηθώ κιόλας, απλώς δεν ξεχωρίζει σε κάτι. Σε ορισμένα σημεία υπάρχουν κάποια κενά, ενώ βρίσκεται κανείς να αναρωτιέται για την πλοκή, διότι όλα μοιάζουν λίγο πολύ τυχαία και κάπως εύκολα. Το βασικό μου παράπονο είναι, ότι η ταινία ήταν πολύ ήπιων τόνων. Περίμενα περισσότερα, μια ταινία με πιο πολλή ένταση, σασπένς, δράση... Χαρακτήρες χτισμένους και δουλεμένους, κακούς που είναι όντως απειλητικοί! Επιπλέον ήθελα μια αντιηρωική φιγούρα εντονότερη, κάποιον που θα μπορούσα να "νοιαστώ", να ενδιαφερθώ γι’αυτόν. Ίσως όμως να μην ήταν αυτός ο σκοπός της ταινίας...

Συμπερασματικά: η ταινία αξίζει σε γενικές γραμμές μια προβολή, χωρίς όμως να ξεχωρίζει. Ωστόσο μόνο και μόνο για τον Tom Hardy (τον άνθρωπο χαμαιλέοντα) θα την εκτιμήσετε. Δεν είναι αριστούργημα αλλά είναι μια αξιοπρεπής ταινία, που απλώς δεν κατάφερε να γίνει κάτι "μεγαλύτερο" από μια ακόμη ταινία του είδους. Εν ολίγοις δείτε το για τον Hardy και τον Gandolfini !





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου