12 μυστηριώδη διαστημόπλοια με εξωγήινους επιβάτες προσγειώνονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας. Μία ομάδα ειδικών επιστημόνων συνίσταται για να ερευνήσει το συμβάν. Ανάμεσά τους, η Louise Banks (Amy Adams), μια γλωσσολόγος που καλείται να βοηθήσει στην επικοινωνία με τους εξωγήινους, καθώς ο χρόνος αρχίζει να μετρά αντίστροφα και η υφήλιος απειλείται με έναν παγκόσμιο πόλεμο. Η Louise θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια απροσδόκητη και πρωτοφανή τροπή της κατάστασης.
Είναι γεγονός και όλοι μπορούμε να παραδεχτούμε, ότι ζούμε σε μια εποχή που κάθε τόσο κυκλοφορεί και μια ταινία sci-fi, η οποία δεν είναι και κανένα έπος, αλλά ΟΚ τον έχει τον τζερτζελέ της. Επίσης κατά την ταπεινή μου άποψη φέτος διανύουμε μια άκρως βαρετή, κινηματογραφικά, χρονιά, τουλάχιστον σε χολιγουντιανό επίπεδο, γιατί απλούστατα δεν έχει βγει (ακόμα) και τίποτα τρομερό. Κάθε χρόνο βλέπω κάνα δυό ταινίες που ξεχωρίζουν απ’όλες τις άλλες, και δυστυχώς αυτό δεν είχε συμβεί μέχρι στιγμής. Και μέχρι στιγμής εννοώ, πριν δω το Arrival που για τόσους πολλούς λόγους παίζει να είναι από τις καλύτερες φετινές μεγάλες αμερικανικές παραγωγές. Περιμένω, ωστόσο, τις τελευταίες κυκλοφορίες του 2016 και τις πρώτες του 2017 για να δω τα πολλά υποσχόμενα έργα (π.χ. La La Land). Επειδή όμως πολύ μίλησα ας πάω στα της ταινίας.
Όσοι δεν τον ξέρετε, ήρθε η ώρα να τον μάθετε! Ο λόγος για τον Denis Villeneuve, τον σκηνοθέτη πίσω από το Arrival και 4 ακόμη εξαιρετικές ταινίες: το Incedines, το Enemy, το Sicario και το αγαπημένο μου Prisoners. Εντάξει δεν έχω να πω κάτι για την σκηνοθεσία, πέραν του ότι ήταν απίστευτη. Ο Villeneuve αποφεύγει να κάνει παρόμοιες ταινίες, δεν εγκλωβίζεται στο ίδιο είδος και ύφος. Ωστόσο, ό,τι έχει κάνει το έχει κάνει φανταστικά καλά. Και μια ακόμη φορά επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό. Ξέρει να δημιουργεί ατμόσφαιρα και ξέρει να κάνει ταινίες που αναγκάζουν το κοινό να συμμετάσχει πιο ενεργά στην διαδικασία της θέασης. Δεν θα σου πετάξει την ιστορία στην μάπα και θα στην τυλίξει όμορφα για να σ’ασρέσει. Οι ταινίες του μοιάζουν ωμές, ίσως γιατί δεν πνίγονται στην μουσική, ίσως γιατί οι διάλογοι είναι μετρημένοι και καλοί, ίσως να φταίει και η πάντοτε αποστομωτική φωτογραφία. Πρόκειται για πολύ λεπτομερή και προσεγμένη δουλειά. Λατρεύω το γεγονός, ότι αντιμετωπίζει το κοινό με σεβασμό και λατρεύω το μυστήριο που δημιουργεί σε ΚΑΘΕ του ταινία. Τα έργα του "λένε" πολλά περισσότερα από αυτά που λέγονται κατά τη διάρκεια τους. Ξαναλέω: μετρημένοι διάλογοι και καλοί! Είναι από τους λίγους σύγχρονους σκηνοθέτες που ξέρουν πως να δημιουργήσουν ένταση, μυστήριο και ατμόσφαιρα με αριστοτεχνικό τρόπο. Δείτε όσες ταινίες του προανέφερα και θα καταλάβετε απόλυτα τι εννοώ. Δείτε επίσης κάποιες σκηνές στο Arrival, οι οποίες αφορούν την εξέλιξη της πλοκής μέσα στα περίεργα διαστημόπλοια… απλά εξαιρετικές! Επιπλέον, και σε αυτό βέβαια συμπεριλαμβάνω και τον εξαιρετικό σεναριογράφο, ξέρει πως να πει μια ιστορία. Χειρίζεται φοβερά ώριμα το υλικό που έχει μπροστά του και το αξιοποιεί στο έπακρο. Πραγματικά κάθε του έργο είναι ένα μικρό διαμαντάκι και σιγά σιγά ανεβαίνει όλο και πιο πολύ στην λίστα με τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξαναδώ την Άφιξη πολύ πολύ σύντομα.
Προχωρώ στην, εδώ, εξαιρετική Amy Adams, η οποία είναι η μόνη που μας απασχολεί, και αυτό γιατί ο μοναδικός χαρακτήρας της ταινίας που αναπτύσσεται. Κι όμως διαχειρίζεται απίστευτα αυτό το “βάρος”. Ενσαρκώνει μια πανέξυπνη, δημιουργική και αποτελεσματική επιστήμονα, η οποία ουσιαστικά είναι υπεύθυνη να επικοινωνήσει, πάση θυσία, με αυτά τα εξωγήινα όντα. Η αποστολή της θα αποδειχθεί πολύ ποιο σημαντική και πολύ πιο προσωπική απ' ότι περίμενε. Γενικά δεν με τρελαίνει σαν ηθοποιός, αλλά αυτή εδώ είναι η καλύτερη της ερμηνεία. Με εντυπωσίασε πάρα πολύ ο ήσυχος δυναμισμός της. Φαίνεται, ότι την έχει δουλέψει πολύ και ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Μάλιστα μου άρεσε πολύ το πόσο σωστά χειρίστηκε τις πιο συναισθηματικές της αντιδράσεις και γενικότερα την έκφραση έντονου συναισθήματος. Δημιούργησε έναν εξαιρετικά δυνατό και ενδιαφέροντα χαρακτήρα. Σίγουρα είναι μεγάλο επίτευγμα και θα φανεί στα διάφορα βραβεία. 
Και κάπου εδώ περνώ στο εκπληκτικό σενάριο. Λοιπόν, αν και η ιδέα είναι δανεισμένη από ιστορία μικρού μήκους, το Story of Your Life του Ted Chiang, ο Eric Heisserer κάνει εκπληκτική διασκευή και δημιουργεί κάτι το μοναδικό. Από την αρχή μέχρι και το τέλος πρέπει να παρακολουθείς ενεργητικά την ταινία. Σου δίνει πολλά στοιχεία και ενδείξεις για το τι πρόκειται να συμβεί και φυσικά, όταν αυτό συμβαίνει δεν μπορείς παρά να μείνεις κάγκελο. Η σύλληψη είναι πραγματικά εκπληκτική και πρωτότυπη. Δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ, ότι επρόκειτο να δω κάτι τέτοιο. Το ξέρω, ότι η ταινία τοποθετείται στην μερίδα των sci-fi, αλλά πιστέψτε με, πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο, κάτι πολύ ουσιαστικότερο από μια απλή ταινία επιστημονικής φαντασίας. Ναι, έχουμε και δω μηνύματα που αφορούν το κατά πόσο βρισκόμαστε μόνοι μας στο σύμπαν, πως θα αντιμετωπίζαμε μια τέτοια κατάσταση κλπ. Αλλά ο σεναριογράφος, αφορμώμενος από κάτι που, φαινομενικά, είναι μια ακόμη ταινία sci-fi, μας χαρίζει ένα δράμα με πρωταγωνίστρια μια πολύ δυνατή γυναίκα, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με βαθιά και σκληρά υπαρξιακά ερωτήματα, αλλά και με τον ίδιο της τον εαυτό. Πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά, ώστε να καταφέρει τον εξωφρενικά δύσκολο στόχο της και να πάρει πολύ σημαντικές και δύσκολες αποφάσεις. Για μένα αυτός ο χαρακτήρας είναι ό,τι πιο σημαντικό έχει να μας προσφέρει το "Arrival", καθώς σπάνια συναντάμε πραγματικά ωραίους, ενδιαφέροντες και δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες. Επιτέλους! Ωστόσο, πιστεύω ότι όλοι θα μπορούσαν να ταυτιστούν εύκολα μαζί της, καθώς αυτή της η αναζήτηση και αυτό της το “ταξίδι” είναι στοιχεία εξαιρετικά ανθρώπινα και γι' αυτό θα αγγίξουν το κοινό… 
Και φτάσαμε στα τελευταία, εξίσου υψηλού επιπέδου, μέρη του “Arrival”. Παιδιά... ένα πράγμα που σιχαίνομαι σε μερικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας είναι το πόσο χαζά παρουσιάζουν τους εξωγήινους. Ναι, δεν με ικανοποιεί το γνωστό τερατάκι! Καθόλου όμως. Και αν μας δίδαξε κάτι το Jaws, το Jurassic Park και το Predator, είναι ότι το “τέρας” σου, το μυστήριο της όλης υπόθεσης, όσο πιο λίγο το δείξεις, τόσο το καλύτερο. Φαίνεται να λειτουργούμε πολύ καλύτερα σαν θεατές, όταν φανταζόμαστε πως θα μπορούσε να είναι κάτι, όπως για παράδειγμα οι εξωγήινοι, παρά όταν το βλέπουμε ξεκάθαρα. Εδώ λοιπόν επικρατεί αυτό το στοιχείο του “δείχνω λίγα και φαντάζεστε πολλά”. ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑ. Λάτρεψα το πόσο μίνιμαλ, απλό, λιτό και απέριττο ήταν ό,τι αντιπροσώπευε τους εξωγήινους. Ειλικρινά έχουν δημιουργήσει έναν άλλο κόσμο και μάλιστα έχει γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να αφήνεται η φαντασία μας να οργιάζει. Η δουλειά των εφέ με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Πόσο φινετσάτη και ευφυής! Όπως εκπληκτική και τρομακτικά υποβλητική ήταν η μουσική επένδυση του Jóhann Jóhannsson. Ο άτιμος καταφέρνει να παίζει με τα συναισθήματα μας τόσο τρομακτικά εύκολα. Το μισό, αν όχι το μεγαλύτερο μέρος της ατμόσφαιρας της ταινίας, οφείλεται αποκλειστικά σ'αυτή τη μουσική! 
Συνοπτικά: Το Arrival είναι ό,τι καλύτερο έχω δει μέχρι στιγμής φέτος. Δεν είναι μια ακόμη sci-fi περιπέτεια, αλλά μια βαθιά ανθρώπινη ταινία, που θα αγγίξει και θα συγκινήσει τους περισσότερους. Κατά την άποψη μου έχει φοβερά μηνύματα κοινωνικού, όσο και ατομικού επιπέδου, γι’αυτό όχι απλά αξίζει, αλλά απαιτεί παραπάνω από μια προβολές. Έχει γίνει εκπληκτική δουλειά στο σενάριο, που θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό, στη μουσική, που θα σε υποβάλει τόσο εύκολα και θα σε κάνει να “νιώσεις” πραγματικά, όσο και στα εφέ, που ειλικρινά επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό ότι “less is more”. Η Amy Adams δίνει μια εκπληκτική ερμηνεία, και ενσαρκώνει έναν πολύ δυνατό χαρακτήρα, που συγκινεί βαθύτατα. Όσο για τον Villeneuve, θα πω ότι για μένα οι ταινίες του είναι πραγματικά μια και μια. Φοβερός σκηνοθέτης! Μην ξαφνιαστείτε αν δείτε το Arrival να φιγουράρει σε προτάσεις βραβείων στις παραπάνω κατηγορίες… πραγματικά το αξίζει. Γι’ αυτό θα πρότεινα να το δείτε, και μάλιστα μην περιμένετε να το δείτε σπίτι. Να πάτε σινεμά, γιατί αξίζει τόσο πολύ στην μεγάλη οθόνη!
Πηνελόπη Χούνδρη
Facebook: https://www.facebook.com/tainiodifis
To trailer του "Arrival":
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου